....

Όπως ξυπνούν οι εραστές, 
μικρή μου αγάπη είσαι ο λόγος που αισθάνομαι ξανά,
γύρε στο πλάι μου να ενωθούν οι αναπνοές μας, 
λες και ότι σου λείπει κάποιες φορές, το συναντάς εκεί που δεν το περιμένεις..
Για δες μας μεγαλώσαμε, μάθαμε να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους απ τις πληγές μας..
Στο δρόμο που περπατώ έχει παγίδες,
γάμα το πως φαίνεσαι στους άλλους, πως είσαι..




Οι ζωές μας δεν ήταν ποτέ βιτρίνες..
Χημείες, νυχτερινές αποδράσεις κι αμαρτίες,
Πες μου τι θες, ναι τι θες;
Στα πιο επώδυνα λάθη μου ανακαλύπτω εμπειρίες,
Πως γίνεται γαμώτο μου πάντα να μπλέκω στις ίδιες περίεργες ιστορίες..;
Κράτα μέσα στη καρδιά επιθυμίες,
οικίες, εικόνες χαράς, στις παιδικές μου φωτογραφίες..
Πρόσωπα απ το παρελθόν που ξεθωριάζουν,
έχουν γίνει πλέον Ερινύες..
Δεν έχω  χρόνο πια να ασχολούμαι με μαλακίες, 
τώρα για πάρτη μου, το παλεύω να βγει,
τι ξέρεις εσύ από αφραγκίες..;
Τι ξέρω εγώ από εμμονές και υποψίες;;
Άκου την καρδιά μου, χτυπά δυνατά και σε φωνάζει,
Ανάμεσα μας μια έκρηξη από κομήτες..
Κι όπου ψεύτικες αλήθειες..
κλείνω τα μάτια μου πέφτω απ' το χείλος ακροβατώντας στις μύτες,
Μέσα στην κόλαση ξένοι, καταραμένοι ισοβίτες..

Το ξέρω αλλάζω, όσο κι αν φαινόμουν δυνατός,
με βρίσκει η νύχτα στο παγκάκι τ' όνομα σου να χαράζω..
Μου λεν' αλλάζω..
Μα δεν ψάξανε ποτέ τους τι σκατά έχω στο μυαλό μου και φωνάζω..
Δε με κοίταξαν στα μάτια για να κρίνουν,
και γι' αυτό κι εγώ δεν τους καταδικάζω..
Έχω τα δικά μου ώρες ώρες, τι να λέμε;
Κατάσταση που βρίσκομαι κοντά στα πέντε χρόνια, και χαλιέμαι,
τι θες να σου πω;;