Και κάθε φορά που κάποιος από εσάς με δυσκολεύει, εγώ βγάζω φτερά κ λουζομαι στο φως. Και πάω ψηλά!
Σε ευχαριστώ κ εσένα, και τον Ντόριαν και την Ελένη για τις δυσκολίες που μου στρωσατε φέτος, γιατί χωρίς εσάς θα είχα μείνει στάσιμη! Κ τώρα.. τώρα; Τώρα έχω τόση αυτοπεποίθηση, τώρα τα έχω φτιάξει τόσο καλά ολα, που τα θεμέλια αντέχουν 100 Ρίχτερ. Μόνο ο θάνατος με σταματάει. Που κ αυτός ακόμα, σίγουρη είμαι ότι θα είναι μια καινούργια αρχή.
Επίσης να ευχαριστήσω τους φίλους μου, που μου υπενθυμίζουν πάντα, ότι τελικά το μόνο που έχουμε είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Αυτός κ κανείς άλλος!
Έκανα τη μετάβαση, έχω το παντοτινό μου σπίτι, βάρεσα το τατού τον ονείρων μου, έχω 2 δουλειές, διασκεδάζω, βγαίνω, πάω στα λάιβ μου, στα πάρτι μου, σχεδιάζω το καλύτερο καλοκαίρι εβερ, γύρισε εκείνος.. και όλα όσα συμβαίνουν αυτό το χρόνο, τα νιώθω σωστά. Είναι όλα σωστά! Τα έχω όλα πια! Μια οικογένεια που με λατρεύει κ θα ζήλευαν πολλοί !
Πίστευα όταν μπήκε το 21 ότι θα είναι αδιάφορο. Όπως κ τα 33 μου χρόνια. Τελικά όταν δε περιμένεις τίποτα σου έρχονται όλα!
Σας ευχαριστώ απ' τα βάθη της ψυχής μου. Θα είμαι εδώ να τους κατουραω όλους, για να μη πω σας και γίνω κακία, και να κρυφογελαω όταν σας ακούω να λέτε για κούραση, κ ότι δεν έχετε χρόνο για μένα. Γελάω!
Ευχαριστώ κ εις το επανιδείν!
No comments:
Post a Comment