Καραντίνα s.2 d.38_ Και τώρα θα σου πω για το κορίτσι με το σκύλο..

 Και σε είδα τη μέρα που τα φίδια μπλέχτηκαν στα πόδια μας..

Λες και είχες ραντεβού με εμένα & την ιστορία..

Και μέσα μου άρχισαν τα βουνά να δονουνται και η γη να ξερναει λάβα στους πυθμένες

Μόνο έτσι αξίζει να ζεις.

Πίνοντας τη στιγμή χωρίς σκέψη και πληρωνοντας το λάθος χωρίς να μετανιώνεις

Κι όσοι σε δείχνουν με το δάχτυλο είναι όσοι δεν έχουν το συναισθηματικό σθένος να σταθούν σαν ο ένας μέσα στους πολλούς και σαν ερωτικοί μές στους ανέραστους...