Πως πέρασαν έτσι τα χρόνια? Μλκα Παύλο έφυγες και καλύτερα. Νιώθω ότι μόνο θα μας έφτυνες αν μας έβλεπες απο μια γωνία. Ξεχνάει ο κόσμος τόσο γρήγορα ρε Παυλάρα...
Τώρα κατεβαίνουν χέρι χέρι με τους φασίστες με πρόσχημα έναν ιό ρε Παυλάρα, τα κάνουν τακίμια με μπάτσους "γιατι δεν είναι ολοι ίδιοι".
Σιχαμάρα ρε Παύλο. για ποιον να παλέψω? ποιος το αξίζει? ποιος ακόμα παλεύει?
Γυρνάω συνέχεια στο μυαλό μου τη μέρα στο 7sins και καπάκια το τηλέφωνο που μου έλεγε ποιος ήταν ο νεκρός απο χέρι χρυσαυγίτη, και κάθε φορά το στομάχι μου σφίγγεται ρε Παύλο.
Και μετά όλος αυτός ο κόσμος εκείνη τη μέρα στο Εφετείο.
Ποια καταδίκη μωρέ Παύλο? Ποια φυλακή? Στο μυαλό τους δεν αλλάζει τίποτα. Το φίδι το κάναμε κυβέρνηση και φοράει γραβάτες. Ποια Νίκη? Εκπομπές και κόμματα φτιάχνουν ενώ είναι φυλακισμένοι.
Ποια Νίκη?
και όλοι ξεχνάνε ρε Παύλο, και μεγαλώνουν και φοβούνται και προσπαθούν να φτιάξουν κάτι μέσα στο οποίο να νιώσουν ασφάλεια, και ξαφνικά ακούς απ τα χείλη τους "εγώ θα αλλάξω τον κόσμο?" "εμένα περιμένουν?" "εγώ θα τα βάλω μαζί τους? "κοίτα τη ζωή σου".
Τους συχαίνομαι ρε Παύλο...
Ελπίζω να έχεις βρει όσους αγαπάω και να τους διδάσκεις αξιοπρέπεια και μπέσα μαζι με τον Οδυσσέα εκεί πάνω..
Εγώ ούτε ξεχνάω ούτε συγχωρώ.
Καλύτερα μια ωραία μέρα να πεθάνεις όρθιος σε δημόσια θέα, παρά σαν ένας τιποτένιος χωρίς αξιοπρέπεια.
