Πως μπορείς να είσαι ευτυχισμένος όταν όλοι γύρω σου κλαίνε??
Πως να έχεις το κεφάλι σου ψηλά και να κοιτάς τον ουρανό, όταν γύρω σου όλοι είναι με σκυφτούς ώμους? Όταν γύρω σου όλοι κάθε μέρα που περνάει βρίσκονται και πιο χαμηλά..
Πως μπορείς να πεις συνεχίζω και προσπαθώ, όταν δεν έχεις τίποτα να συνεχίσεις και τίποτα για να προσπαθήσεις. Όταν ξέρεις ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνεις όνειρα, γιατί ποτέ δε θα τα δεις να πραγματοποιούνται.. Και δε μου φτάνει απλά να τα κάνω. Δε μου φτάνει και δε με γεμίζει.. Γιατί τα όνειρα δεν είναι τίποτα χωρίς τις ελπίδες, και ελπίδες δεν έχω, δεν έχουμε πια.. Μας τις σκότωσαν, όπως την αγάπη, την αδελφοσύνη, την ελευθερία μας. Τι άλλο υπάρχει ακόμα για να σκοτώσουν? Το μυαλό μας? Ναι στους περισσότερους το σκότωσαν ήδη. Γι αυτό αντί να είμαστε μέσα στη βουλή τώρα, γύρω απο αναμμένες φωτιές, κάνοντας Psy πάρτι (όχι δεν μ αρέσει η Pshycedelic :P) είμαστε εδώ πίσω απο μια γαμημένη οθόνη, χωρίς τίποτα για το οποίο να θέλουμε να παλέψουμε..
Τι μας έχει μείνει λοιπόν?? Όταν οι μισοί είναι πολύ σκυφτοί για να παλέψουν και όταν οι άλλοι μισοί δ θέλουν να παλέψουν?? Τι μας έχει μείνει και τι επιλογές, όταν ξέρω ότι όσο πείσμα, θέληση και κουράγιο να έχω, θα υπάρχει κάποιος που θα με παίρνει στο λαιμό του(?)
Τι μπορείς να κάνεις μόνος σου?
Για ποια εξέλιξη μιλάς, για ποια πρόοδο της ανθρωπότητας..(?) όταν στο 2012, κάπου στο Γκάζι, ανάμεσα στα φινετσάτα μαγαζάκια και τις τρέντι καφετέριες, υπάρχουν άστεγοι που κοιμούνται σε χαρτόνια και παρακαλάνε για λίγα ψηλά...? Για ποια εξέλιξη μιλάς, όταν λες "αχ, κρίμα μωρέ, αλλά τι μπορώ να κάνω εγώ???" και 10 λεπτά μετά, είσαι σε ένα από εκείνα τα μπουρδέλα, πίνοντας το ένα πότο μετά το άλλο.. Χαλώντας το μεροκάματο ίσως και μιας βδομάδας,(το μεροκάματο που δούλεψες σαν χαμάλης και σκλάβος, χωρίς να σηκώσεις κεφάλι και χωρίς να έχεις τα κότσια να κάνεις το οτιδήποτε), απλά για να το παίξεις φραγκάτος-η γκόμενος-α..
Αχ.. ναι μωρέ.. τι μπορείς να κάνεις εσύ που συνάνθρωποι σου πεθαίνουν στο από κάτω στενό... Και μετά σνομπάρατε μαλάκες τις διαφημίσεις για τα παιδάκια της Νιγηρίας... "Ε και τι.. άμα δε βγω εγώ για ποτό, αυτά θα βρούνε νερό?"
Που είσαι τώρα μπαγλαμά που αυτά συμβαίνουν δίπλα σου??? ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ.. ή μάλλον, εκεί που ήσουν και τις άλλες φορές...
Μιλάς για εξέλιξη, ΕΣΥ! Που άμα σε αποκαλέσω Νεάντερταλ, θα προσβάλω το είδος εκείνο, που τουλάχιστον εξελίχθηκε...Για να είσαι εσύ εδώ σήμερα, και να μην έχεις ιδέα απο σεβασμό, αγάπη, κατανόηση, φροντίδα, αλληλεγγύη, φιλία, εμπιστοσύνη, μπέσα...
Μιλάς εσύ, για τον γκόμενο-α που σε απάτησε ή απάτησες ενώ έχεις κάνει και κάνεις τα χείριστα σε τόσους στο διάβα σου.. Ενώ γυρνάς την πλάτη περιφρονητικά σε οποιονδήποτε θα χαλάσει την εικόνα σου... Δε ξέρεις οτι η ζωή είναι ρόδα και γυρνάει???
Και να σε πω ζώο.. πάλι τα ζώα θα προσβάλω.. Πως να σε πω???
Πως να πω όλους εμάς που θέλουμε κάτι το διαφορετικό για το πλανήτη των παιδιών μας, και έχουμε φροντίσει να αλλάξουμε πρώτα οι ίδιοι για να το πετύχουμε, και έρχεσαι εσύ και οι όμοιοι σου και τα γαμάτε όλα??
Πως να πω εμάς και πως να πω και εσάς...
Κατά τ' άλλα... καλό μήνα να έχετε...
